تابستون رو تحمل میکنم،
با بارون ملایم هم خیس میشم.
غزل میگفت که خاله‌ش خیلی اهل برنامه ریزی هست و بهش پایبنده اما وقتی می‌بینه کشش انجام کاراش رو نداره رها و استراحت میکنه چون معتقده سیستم بدن هوشمنده و میدونی کی باید بیمار شه یا قفل کنه.
یک هفته ای میشه که رها کردم و خیلی هم مفید نگذروندمش. خوبه که آدم بخواد هر روزش مفید باشه، اما گاهی ممکنه به یک بیماری تبدیل بشه؟! یادمه پارسال یک روانشناسی بهم میگفت تو کمال گرایی منفی داری باید درمانش کنی و یک سری حرفای دیگه، متاسفانه بهم برخورد و دیگه به روانشناسی مراجعه نکردم. توی این یک سال خیلی تغییر کردم، مخصوصا توی این یک هفته. دیدم که چطور سیستم بدنم از من پیروی نمیکرد. فهمیدم خودم از خواسته هام مهم ترم. گاهی نیاز به تنوع و استراحت هست. بیمار شدن بخشی از روند زندگی هست که باید طی بشه، و به کمک مامان یاد گرفتم بهش فکر نکنم تا دردش کمتر بشه.
این آهنگ رو تو این هفته زیاد گوش دادم،خیلی بی‌دلیل همش تو خونه بودم شاید ندیدن بعضی افراد برای مدتی بهتر بود. دیگه مهم نیست عنوان های پست هام رو به اسم تو بزنم چون تو اول و آخر باید همه رو بخونی. اینکه وقتی نیاز داری من میتونم با تو حرف بزنم ولی الان که من بهت نیاز دارم نیستی میشه گفت ناراحت کننده‌ست؟!
برداشتم از فالین فلاور این بود که گل هایی که گلبرگ هاشون می‌ریزه، دوباره هم شکوفه میزنن.
لطفا تو بیشتر مراقب خودت باش، سبزیجات و تنقلات زیاد بخور، عکسشون رو هم برا مامان بفرست تا خیالش راحت شه میخوری:[ سلامتی تو بخش بزرگتری رو نسبت به علم و یادگیری توی زندگی شامل میشه، بخاطر اشتباهاتت خیلی غصه نخور چون تو همه‌چیز رو نمی‌دونی. هر چقدر هم کتاب و مقاله بخونیم و با آدمای آگاه معاشرت داشته باشیم و اخبار گوش بدیم باز هم نمیتونیم راجب یک چیز با قاطعیت حرف بزنیم چون هنوز خیلی چیز ها رو نمیدونیم. این هفته یک سریال(قهرمان محله) از نم کجا پیدا کردم و دارم میبینم، شاید نکته اخلاقی خیلی بارزی توش نباشه یا خیلی قوی و با کیفیت نباشه ولی خب ژانرش رو دوست داشتم و نقش اصلیش هم خوشتیپهD": دیگه حس نمیکنم وقتم رو تلف کردم، به هر حال نیاز نیست توی استراحت و تفریحات دنبال یادگیری مفاهیم اخلاقی یا آموزشی باشم، گاهی نیازه به مغزم و روحم استراحت بدم.
اینکه خسته میشم باعث میشه به این فکر کنم که من واقعا کاری رو که دوست دارم انجام میدم؟! اینکه توی همه چیز خوب باشی باعث میشه به هیچ چیز علاقه‌مند نشی؟! اینکه میتونم علایقم رو براساس شرایطم تعیین کنم چیز خوبی هست؟! علایق ما قلبی هستن، پس من قلب ندارم؟! من فقط فکر میکنم این درست ترین مسیری هست که توشم. کاش میتونستی بهم بگی چقدر درست فکر میکنم.
