همه وقتی بهم نگاه می‌کنن میگن تو سرشار از شوق زندگی و نشاط هستی! پس چرا خودم هنوز یک دلیل درست حسابی برای بیدار شدن، نفس کشیدن و ادامه دادن برای خودم پیدا نمی‌کنم؟! فایده نداره چقدر بهم بگن خوب و کافی هستم وقتی خودم نمی‌تونم حسش کنم! وقتی خودم انقدر خسته و بریده‌ام دیگه چرا باید به اینکه با رفتنم ممکنه کسی ناراحت بشه اهمیت بدم؟!